การเดินธุดงค์

 

   ๒๐. ออกพรรษาหน้าแล้ง สุขภาพร่างกายแข็งแรง มีโอกาสก็ให้พระภิกษุสามเณรออกเดินธุดงค์ หาความวิเวกตามป่าเขาลำเนาไพรเพื่อผ่อนคลายความเครียด ถ้าอยู่แต่วัดอย่างเดียวบางทีมันอยากจะสึก การเดินธุดงค์นั้นยังเป็นการฝึกฝนอบรมจิตใจไม่ให้ติดในที่อยู่ที่อาศัย ความสะดวกสบาย ถ้าอยู่ใกล้วัดใกล้ที่นอนฉันเสร็จแล้วมันจะหงายท้องเร็ว การไปเดินธุดงค์นี้มีประโยชน์มาก ถ้าเราตั้งใจปฏิบัติให้เคร่งครัดในศีลทุกสิกขาบทและในธุดงควัตร เพราะการไปอยู่ในสถานที่ต่างๆ ตามป่าตามเขานั้น ศีลจะเป็นที่พึ่งของเราได้ การเดินธุดงค์นั้นมันจะมีทุกข์มาก เราจะได้ฝึกทำใจให้นิ่งเมื่อเจอสิ่งที่ชอบใจและไม่ชอบใจ เช่น เราต้องไปนอนตามพื้นดิน ตามโคนไม้ ตามป่าช้า ตามป่าเขาทุรกันดาร
มีการอยู่การฉันอย่างอดๆ อยากๆ บางทีก็มดปลวก สัตว์ร้าย ภูตผีปีศาจก็มารุมถ้าเราศีลไม่ดี การเดินต้องเจอทั้งแดดทั้งฝน ทั้งเท้าพอง ทั้งหิวน้ำ เราต้องผอม ต้องตัวดำ ความสุขทุกอย่างเราต้องละหมด ผิวพรรณก็ไม่ต้องกลัวมันดำร่างกายก็ไม่ต้องกลัวมันผอม ให้มันขาวที่จิตที่ใจ ให้มันอ้วนที่จิตที่ใจ มันจะได้ฉันบ้าง ไม่ได้ฉันบ้างเราก็ต้องยอมอย่างมากก็ตายเท่านั้น

 

   การเดินธุดงค์ถ้าพรรษาเราน้อยก็ต้องไปกับพระพี่เลี้ยงพรรษามาก ท่านพาไปเราก็ไป ท่านพาอยู่เราก็อยู่ ถ้าพระพี่เลี้ยงปฏิบัติเคร่งครัดดีเราก็ได้รับประโยชน์มาก ลักษณะพระพี่เลี้ยงที่จะเป็นผู้นำที่ดีต้องเป็นผู้ที่เคร่งครัดในพระธรรมวินัยมุ่งมรรคผลนิพพานไม่เกี่ยวข้องกับทางโลก ไม่ใช้โทรศัพท์มือถือ ไม่ติดต่อรบกวนญาติโยม เวลายากลำบากจะไม่ง่อนแง่นคลอนแคลน จะไม่อนุโลมผู้ที่ติดตามให้อ่อนแอ รักษาความสะอาดความสงบทุกๆ ที่ ที่ไปพัก มีไหวพริบมีสติปัญญาหลีกเลี่ยงป้องกันอันตรายที่จะมาถึงได้ ถ้ามีโอกาสก็ควรแจ้งให้เจ้าคณะตำบล เจ้าคณะจังหวัดทราบ หรือให้โยมไปแจ้งให้ท่านทราบ

 

   เมื่อเรามีโอกาสได้ออกเดินธุดงค์ได้ปลีกตัวออกจากวัด จากหมู่คณะ จากญาติโยมแล้ว ถ้าเราจะไปหาตีสนิทกับญาติโยมที่อื่นอีก หรือไปหาอยู่หาสบายไม่ภาวนาไม่ทำความเพียร อันนี้ไม่ได้ชื่อว่าเรามาเดินธุดงค์ไม่สมกับที่เราล่ำลาครูบาอาจารย์มาปลีกวิเวกเพื่อภาวนาเพื่อทำความเพียร อานิสงส์ของการเดินธุดงค์นี้มีมาก ทำให้เราย่นภพชาติกับทำให้เราบรรลุธรรมเร็ว ถ้าเราตั้งใจจริงชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของเราได้ ขอให้ตั้งใจ.