จริงๆแล้วผมตั้งใจจะเขียนถึงท่านผู้ปกครองมากกว่าที่จะเล่าเรื่องของตัวเอง
ผมเข้าใจว่าพ่อแม่ต้องการให้สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูก
แต่บางครั้งในความรู้สึกของคนเป็นครูมองแล้วมันมากเกินไป
มากจนผมคิดว่า "ตกลงเด็กทำไปเพื่อตนเอง
หรือทำเพื่อความฝันของพ่อแม่"
-
มีเด็กบางคนมาคุยกับผมว่ารู้สึกเหนื่อยมาก
เรียนวิชาเดิมซ้ำๆเพียงงแต่เปลี่ยนสถานที่
เปลี่ยนครูผู้สอน
เพราะพ่อแม่กลัวได้เทคนิคการทำข้อสอบไม่เหมือนเพื่อน
-
มีเด็กบางคนย่อมบอกว่าทำไมถึงเกลียดคณิตศาสตร์
ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ไม่ยอมบอกใครในบ้านเลยมากว่า 5 ปี
-
มีผู้ปกครองบางคนโทรหา
เพื่อต้องการให้ลูกเตรียมความพร้อมเข้า ป.1
-
มีผู้ปกครองบางคนขอเรียนเดี่ยว
ทั้งๆที่เวลานั้นลูกได้เรียนจึงถึงทุ่มครึ่ง
-
มีผู้ปกครองบางคนยอมขับรถไปหลายที่เพื่อให้ลูกเรียนเยอะที่สุด
- ...
ผมไม่ได้ตำหนิใครทั้งนั้น ผมพูดเพราะผมรู้สึกรักลูกของพวกคุณ
บางคนผมคุยต่อหน้าผู้ปกครองตอนที่ผู้ปกครองพยายามจะให้ผมไปสอนตัวต่อตัวเลยว่า
บอกแม่ไปสิลูก ว่าหนูเหนื่อยแล้ว เพราะผมดูแววตาเขาออก
ผมเปิดบ้านครูแชมป์ไม่ได้มุ่งหวังทำเป็นธุรกิจ
แต่ผมชอบที่จะสอนเด็กที่ตั้งใจมาหาเรา มองเราเป็นพ่อแม่อีกคน
มองเราเป็นเพื่อน กล้าคุยทุกเรื่อง
แม้จะเหนื่อยเพิ่มขึ้นแต่มันก็มีความสุขนะ
ผมเชื่อว่าเด็กที่มาบ้านครูแชมป์ คือคนที่ต้องการมาเรียนจริงๆ
เพราะไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวก ไม่มีเครื่องปรับอากาศ
ถ้าเด็กไม่อยากมาคงบอกให้พ่อกับแม่เลิกตั้งแต่วันแรกที่เรียน
ขอบคุณนะครับ ที่กรุณาอ่านมาจนถึงบรรทัดนี้
ขอบคุณที่เข้าใจครูแชมป์ ขอบคุณที่เชื่อใจครูแชมป์
ขอบคุณที่ไว้ใจครูแชมป์
ถ้าคุณถามลูกแล้วว่าไม่เหนื่อยเกินไป
ว่าต้องการบ้านอีกหลังที่มีครูตัวอวบๆ (ย้ำว่าอวบๆครับ 55)
ต้องการเสริมวิชาคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์
บ้านครูแชมป์ยินดีต้อนรับลูกทุกคนครับ
มากกว่าความรู้คือการสร้างความดี
มากกว่าสิ่งที่มีคือการแบ่งปัน |