เรียน คุณพิริยะ ที่นับถือ

ดิฉันได้อ่านบทความของเสด็จพ่อจาก web ที่คุณได้จัดทำขึ้นมา  อยากจะบอกว่าเพียงเปิด
WEB ขึ้นมาก็นึกขอบคุณผู้จัดทำได้สละเวลารวบรวมประวัติความเป็นมา
ของเสด็จพ่อลง web เผยแพร่ให้ผู้อื่นได้อ่านชมบารมี
อีกทั้งสำหรับท่านที่ไม่รู้จักท่านก็จะได้รู้จักเสด็จพ่อมากขึ้น
เสด็จพ่อเป็นพ่อที่ใจดีมาก มีเหตุและผล ท่านสอนให้
ลูกท่านรักษาสัจจะวาจา ไม่ชอบคนโกง เป็นคนชอบความเป็นระเบียบมาก
ใครก็ตามจะรู้จักท่านมานาน หรือ ไม่นานก็ตาม หากมีเหตุเดือดร้อนใจ ขอให้ท่านช่วย
ท่านมักจะช่วยทุกครั้ง เท่าที่เห็น เท่าที่ผ่านมา
ท่านเองก็ไม่เคยที่จะขอหรือรอรับอะไรกลับจากผู้ที่มาขอพรจากท่านสักครั้งเดียว
ท่านได้แต่นั่งยิ้มเมื่อเห็นผู้มาขอพร
มีความสุขกลับไป ...

แต่ที่ดิฉันมักเห็น และน่าจะไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไรนักว่า ...

ทำไมเวลาคนเราเกิดทุกข์ขึ้นมา ...มักจะวิ่งหาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ขอสารพัดจะขอ
ไกลใกล้แค่ไหนก็ไปหาได้
แต่ยามใดที่พ้นทุกข์ไปแล้ว ... ก็มักจะไม่ถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์นั้นเลย ...
ต้องเรียกว่า ยามทุกข์วิ่งหา ยามสุขลืมเลือน

เคยถามเสด็จพ่อว่า ทำไม ถึงเป็นแบบนี้ ?
คำตอบคือ .. เป็นธรรมดาของคนเรา จะให้เขามาคิดเหมือนกันนะไม่ได้หรอก ... ก็จริงนะ
...

หมายเหตุ เวลาเสด็จพ่อดุขึ้นมาละก้อ .. เงียบกันทั้งเวิ้งถนนเลย นะคะขอบอก
( แต่ใจดีซะส่วนใหญ่ )
ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะสำหรับ web นี้
ว่าง ว่าง อาจมีเวลาได้รู้จักกันนะค่ะ

สมสีล  สุรเดชะ (เปี๊ยก)
01 854 8XXX
 

[กรมหลวงชุมพร] [ดินแดนปัญญาชน]