ต้องฝึกรวดเร็วว่องไว อย่าให้เฉิ่ม

 

   ๖. เราบวชมาเป็นพระต้องฝึกรวดเร็วว่องไว คล่องแคล่ว อย่าให้เฉิ่ม อันไหนดีรีบทำ อันไหนไม่ดีรีบหยุด เห็นคนอื่นเขาทำดีก็ให้รีบทำ อย่าเป็นคนขี้เกียจขี้คร้าน ถ้ายังมีความขี้เกียจขี้คร้านอยู่นั้นไม่ใช่อารมณ์ของพระ เพราะพระจะไม่มีความขี้เกียจขี้คร้าน ถ้าเรามัวแต่เจริญสติเจริญสมาธิอย่างเดียวมันจะเชื่องช้า เฉิ่ม
ติดสงบติดช้า ติดนั่งหลับ แต่พอเรามาทำอะไรรวดเร็วคล่องแคล่วแล้วจะฟุ้งซ่าน ถ้าทำช้าๆ เฉิ่มๆ มันจะสงบดี นักปฏิบัติใหม่เลยเข้าใจว่าทำอะไรช้าๆ เฉิ่มๆ ดี ทำช้าก็ให้มันได้ ทำเร็วก็ให้มันได้ ครูบาอาจารย์สอนให้ทุกคนรวดเร็วว่องไว ฉะฉาน มองอะไรให้มันเข้าใจได้เร็ว มันจะได้แยกแยะอะไรผิดอะไรถูกได้รวดเร็ว การปฏิบัติอยู่ที่ไหนก็ทำได้ คนส่วนมากไปโทษสิ่งภายนอก ให้คุณสิ่งภายนอก ที่แท้จริงมันอยู่ที่ตัวเรา เพราะว่าศาสนาคือภาคปฏิบัติ ปฏิบัติทางกาย ทางวาจา ทางใจเรา.